معرفی ویژگی Garmin Real-time Stamina در ساعت های گارمین fenix 7
۰۴ بهمن ۱۴۰۰
معرفی ویژگی Garmin Real-time Stamina
استقامت در زمان واقعی، بینش جدیدی است که در دستگاه‌های سری Garmin fēnix® 7 معرفی شده و توسط Firstbeat Analytics ارائه شده است. این ویژگی جدید برای فعالیت های دویدن و دوچرخه سواری طراحی شده است تا به شما کمک کند بهترین نتیجه ممکن را با اطمینان دنبال کنید. وقتی عملکرد خود را تا خط پایان مدیریت می کنید، می توانید برای اولین بار ببینید که چقدر در تانک برای حمله و کروز باقی مانده است.
استقامت چیست؟
استقامت اساساً ظرفیت فعلی شما برای عملکرد خوب و با کیفیت است. استراتژی های مدیریت استقامت هوشمند، کلید عملکرد موفق هستند و نیاز به تعدیل مداوم دارند. در زمان نامناسبی به مدت طولانی به خود فشار بیاورید و این خطر را دارید که نتوانید مسابقه را تمام کنید. رویکردی بیش از حد محافظه کارانه را در پیش بگیرید و با دانستن اینکه از بهترین عملکرد ممکن خود کوتاهی کرده اید، ناامید از خط پایان عبور می کنید. به عنوان یک قاعده، هر چه بیشتر به خود فشار بیاورید، استقامت خود را سریعتر تمام می‌کنید. یک اسپرینت مطلق و همه جانبه را فقط می توان برای چند ثانیه حفظ کرد - حتی اندکی سرعت خود را کاهش دهید و احتمالاً می توانید برای چند دقیقه ادامه دهید. دویدن در آستانه لاکتات یا سواری با شدت آستانه عملکردی (FTP) معمولاً می تواند حدود 40 دقیقه تا یک ساعت ادامه یابد. از آنجا کمی سرعت خود را کم کنید و آن نقطه شیرین، سرعت ماراتن را خواهید یافت، که باید برای چند ساعت قابل کنترل باشد.
اجراهای دنیای واقعی پیچیده و متنوع هستند. شما در طول کل یک فعالیت، به ویژه در مورد مسابقه، سطح تلاش خود را حفظ نمی کنید. شما سرعت می دهید، کم می کنید، صعود می کنید، ساحل می شوید و در طول مسیر حمله می کنید. در همین حال، سیستم های فیزیولوژیکی و مسیرهای انرژی متابولیک شما کار می کنند و تنظیم می شوند تا با خواسته های عملکرد شما سازگاری داشته باشند.
فیزیولوژیست ارشد Mikko Seppänen توضیح می‌دهد: «یک چالش بزرگ در مورد ردیابی استقامت این است که مکانیسم‌های تجمع چندگانه خستگی به طور همزمان برای محدود کردن عملکرد شما کار می‌کنند. آسیب سلول‌های عضلانی، خستگی سیستم عصبی مرکزی و کاهش کربوهیدرات‌ها همگی نقش‌های متفاوتی دارند. فراتر از آن، چالش‌های ویژه‌ای وجود دارد که ماهیچه‌های فعال شما هنگام انجام تلاش‌های با شدت بالا، به‌ویژه زمانی که از آستانه بی‌هوازی خود فراتر می‌روید، با آن‌ها مواجه می‌شوند.
استقامت در مقابل پتانسیل استقامت
می‌توانید در یک مسابقه 5K یا ماراتن، در یک تایم تریل یا یک مرحله تور، خود را تا حد خستگی پیش ببرید.
اینکه در نهایت چه چیزی به عامل محدود کننده عملکرد شما تبدیل می‌شود، بستگی به این دارد که شما برای رسیدن به چه چیزی تلاش می‌کنید و چگونه برای رسیدن به آن تلاش می‌کنید. به همین دلیل است که صفحه داده های استقامت در زمان واقعی گارمین هم استقامت و هم استقامت بالقوه شما را نشان می دهد. این دو دیدگاه با هم می توانند به هدایت تلاش های شما در سناریوهای مختلف کمک کنند.
استقامت (0-100%) یک بینش جامع است که برای نشان دادن میزان عملکرد شما در مخزن طراحی شده است. هم انباشت خستگی عمومی و هم کاهش منابع را همراه با محدودیت‌های عملکرد منحصربه‌فرد مرتبط با فعالیت شدید پایدار بالای آستانه بی‌هوازی شما در نظر می‌گیرد.
دوی سرعت، صعود و حملات اغلب به انرژی بیشتری از بدن شما نیاز دارند که به صورت هوازی تولید کند. در این شرایط، مسیرهای انرژی بی‌هوازی شما برای برآوردن نیاز انرژی اضافی کار می‌کنند، اما محدودیتی برای میزان کار بی‌هوازی وجود دارد که می‌توانید قبل از اینکه به دلیل لاکتات انباشته شده کاهش دهید، انجام دهید. آهسته کردن سرعت به بدن شما فرصتی می دهد که به عقب بیفتد، تمیز کند و ظرفیت شما را برای عملکرد با شدت بالا بازیابی کند.
استقامت بالقوه (0-100%) به طور انحصاری بر اثرات انباشت خستگی عمومی و کاهش منابع تمرکز دارد. این دیدگاه برای سنجش ظرفیت در دسترس شما برای کارهای با شدت متوسط و برای درک نیازهای بازیابی تصویر بزرگ مفید است. فعالیت‌هایی که منجر به کاهش قابل توجه استقامت بالقوه می‌شوند، احتمالاً برای دستیابی به بهبودی کامل به چند روز استراحت یا فعالیت سبک نیاز دارند.
هنگامی که با شدت متوسط در حال حرکت هستید و با اثرات طولانی مدت فعالیت شدید بدون چالش مواجه می شوید، استقامت و استقامت بالقوه شما یکسان خواهد بود. همسویی این دو دیدگاه به این معنی است که عملکرد شما در حال حاضر تنها توسط اثرات خستگی عمومی و کاهش منابع محدود شده است.
یک حمله یا یک بازه با شدت بالا را شروع کنید تا سرعت تخلیه استقامت شما سریعتر از نرخ بالقوه کاهش استقامت شما تسریع شود. به سطح ساده‌تر و پایداری از تلاش برگردید و بخشی از استقامت شما در نتیجه کار سخت‌تر و با شدت بالا کاهش می‌یابد، زیرا اثرات محدودکننده آن فشار سخت از بین می‌رود.
اگر از آخرین فعالیت خود به طور کامل بهبود نیافته اید، استقامت و استقامت بالقوه شما در شروع یک فعالیت جدید 100٪ نخواهد بود. بدن شما هنوز به زمان نیاز دارد تا خود را ترمیم کند و منابع تخلیه شده را دوباره پر کند.
زمان و فاصله تا خستگی
در طول یک فعالیت، تخمین‌های زمان و فاصله تا خستگی نشان می‌دهد که با سطح فعلی تلاش و استقامت باقیمانده چه چیزی می‌توانید به دست آورید. پیش‌بینی‌های اولیه بر اساس استقامت در دسترس شما در شروع فعالیت است و فرض می‌کنند که تلاشی متوسط برای به حداکثر رساندن عملکرد استقامتی ایده‌آل انجام می‌دهید. این تخمین ها به طور مداوم در طول فعالیت شما به روز می شوند تا وضعیت شما را منعکس کنند.
از Stamina بلادرنگ چه انتظاری داریم
استقامت در زمان واقعی بیشترین بینش را در فعالیت هایی ارائه می دهد که در آن شما واقعاً محدودیت های خود را افزایش می دهید. سواری های اوقات فراغت و دویدن با سرعت ریکاوری را می توان تقریباً به طور نامحدود انجام داد بدون اینکه کاهش استقامت به یک نگرانی جدی تبدیل شود، حداقل نه به همان روشی که باعث اجراهای هاردکورتر می شود.
با در نظر گرفتن این موضوع، وقتی خود را به نقطه ای می رسانید که استقامت شما شروع به پایین آمدن کند، چه انتظاری می توانید داشته باشید؟ همانطور که استقامت شما به صفر نزدیک می شود، احتمالاً متوجه خواهید شد که توانایی شما برای حفظ تلاش های سخت به طور قابل توجهی به خطر افتاده است. ممکن است در صعودها نتوانید حمله کنید یا سرعت خود را حفظ کنید. با این حال، احتمالاً همچنان از تلاش‌های با شدت متوسط کمی کمتر از آستانه لاکتات یا FTP خود راحت خواهید بود، مشروط بر اینکه هنوز استقامت بالقوه‌ای در دسترس داشته باشید.
هنگامی که استقامت بالقوه شما کاهش می یابد، احتمالاً حفظ تلاش با شدت متوسط یک چالش مهم است. این لزوماً به این معنا نیست که نمی‌توانید یک پا را جلوی پای دیگر بگذارید، بلکه انتظار دارید که تمرکز خود را بر روی تکمیل دوره آموزشی بیشتر از رسیدن به یک نتیجه عالی پیدا کنید.
اگر بینشی که از استقامت همزمان دریافت می‌کنید با تجربیات شما مطابقت نداشته باشد، چه؟ مثلاً خسته شده‌اید، اما دستگاهتان نشان می‌دهد که خوب هستید؟ مانند سایر تجزیه و تحلیل‌های عملکرد پیشرفته، قابلیت اطمینان و معنی‌دار بودن استقامت در زمان واقعی با میزان شناخت دستگاه شما بهبود می‌یابد.
حداقل اطلاعاتی که برای استقامت در زمان واقعی نیاز دارد حداکثر VO2 شماست. این امر مستلزم دویدن با ترکیبی از داده‌های سرعت و ضربان قلب یا دوچرخه‌سواری با داده‌های ضربان قلب و قدرت است. همچنین باید مطمئن شوید که حداکثر ضربان قلب شخصی شما به درستی در دستگاه شما تنظیم شده است. تنظیم حداکثر ضربان قلب اشتباه یک اثر آبشاری دارد که با به خطر انداختن حداکثر VO2، آستانه لاکتات/FTP و ارزیابی‌های شدت جریان، بر قابلیت اطمینان بازخورد استقامت در زمان واقعی تأثیر منفی می‌گذارد.
پیروی از یک استراتژی ایده‌آل سوخت‌رسانی می‌تواند به اطمینان از استقامت در زمان واقعی، به‌ویژه برای فعالیت‌های طولانی‌تر کمک کند. تصمیمات هوشمندانه تغذیه و هیدراتاسیون شما را در مسیر پتانسیل عملکرد خود نگه می دارد و از خستگی زودرس شما جلوگیری می کند.
ضبط تمام فعالیت های خود با دستگاه خود کلید نهایی برای گرفتن بهترین نتایج از استقامت در زمان واقعی است. نه تنها سطوح استقامت از یک فعالیت به فعالیت دیگر منتقل می‌شود، بلکه از پروفایل‌های شدت فعالیت، مدت‌ها، مسافت‌ها و انباشت بار تمرینی نیز برای افزایش شخصی‌سازی بازخورد استقامت در زمان واقعی شما فراتر از معیارهای اصلی تناسب اندام استفاده می‌شود. این داده‌ها برای مدل‌سازی مقاومت خستگی فردی و تحمل‌های شخصی برای تمرینات هوازی و بی‌هوازی استفاده می‌شود.
گارمین/نمایندگی گارمین/محصولات گارمین/فروشگاه گارمین/گارمین ایران/فنیکس 7/فنیکس 7 ایکس/گارمین در ایران/ویژگی های فنیکس 7/
استقامت در زمان واقعی، بینش جدیدی است که در دستگاه‌های سری Garmin fēnix® 7 معرفی شده و توسط Firstbeat Analytics ارائه شده است. این ویژگی جدید برای فعالیت های دویدن و دوچرخه سواری طراحی شده است تا به شما کمک کند بهترین نتیجه ممکن را با اطمینان دنبال کنید. وقتی عملکرد خود را تا خط پایان مدیریت می کنید، می توانید برای اولین بار ببینید که چقدر در تانک برای حمله و کروز باقی مانده است.
استقامت چیست؟
استقامت اساساً ظرفیت فعلی شما برای عملکرد خوب و با کیفیت است. استراتژی های مدیریت استقامت هوشمند، کلید عملکرد موفق هستند و نیاز به تعدیل مداوم دارند. در زمان نامناسبی به مدت طولانی به خود فشار بیاورید و این خطر را دارید که نتوانید مسابقه را تمام کنید. رویکردی بیش از حد محافظه کارانه را در پیش بگیرید و با دانستن اینکه از بهترین عملکرد ممکن خود کوتاهی کرده اید، ناامید از خط پایان عبور می کنید. به عنوان یک قاعده، هر چه بیشتر به خود فشار بیاورید، استقامت خود را سریعتر تمام می‌کنید. یک اسپرینت مطلق و همه جانبه را فقط می توان برای چند ثانیه حفظ کرد - حتی اندکی سرعت خود را کاهش دهید و احتمالاً می توانید برای چند دقیقه ادامه دهید. دویدن در آستانه لاکتات یا سواری با شدت آستانه عملکردی (FTP) معمولاً می تواند حدود 40 دقیقه تا یک ساعت ادامه یابد. از آنجا کمی سرعت خود را کم کنید و آن نقطه شیرین، سرعت ماراتن را خواهید یافت، که باید برای چند ساعت قابل کنترل باشد.
اجراهای دنیای واقعی پیچیده و متنوع هستند. شما در طول کل یک فعالیت، به ویژه در مورد مسابقه، سطح تلاش خود را حفظ نمی کنید. شما سرعت می دهید، کم می کنید، صعود می کنید، ساحل می شوید و در طول مسیر حمله می کنید. در همین حال، سیستم های فیزیولوژیکی و مسیرهای انرژی متابولیک شما کار می کنند و تنظیم می شوند تا با خواسته های عملکرد شما سازگاری داشته باشند.
فیزیولوژیست ارشد Mikko Seppänen توضیح می‌دهد: «یک چالش بزرگ در مورد ردیابی استقامت این است که مکانیسم‌های تجمع چندگانه خستگی به طور همزمان برای محدود کردن عملکرد شما کار می‌کنند. آسیب سلول‌های عضلانی، خستگی سیستم عصبی مرکزی و کاهش کربوهیدرات‌ها همگی نقش‌های متفاوتی دارند. فراتر از آن، چالش‌های ویژه‌ای وجود دارد که ماهیچه‌های فعال شما هنگام انجام تلاش‌های با شدت بالا، به‌ویژه زمانی که از آستانه بی‌هوازی خود فراتر می‌روید، با آن‌ها مواجه می‌شوند.
استقامت در مقابل پتانسیل استقامت
می‌توانید در یک مسابقه 5K یا ماراتن، در یک تایم تریل یا یک مرحله تور، خود را تا حد خستگی پیش ببرید.
اینکه در نهایت چه چیزی به عامل محدود کننده عملکرد شما تبدیل می‌شود، بستگی به این دارد که شما برای رسیدن به چه چیزی تلاش می‌کنید و چگونه برای رسیدن به آن تلاش می‌کنید. به همین دلیل است که صفحه داده های استقامت در زمان واقعی گارمین هم استقامت و هم استقامت بالقوه شما را نشان می دهد. این دو دیدگاه با هم می توانند به هدایت تلاش های شما در سناریوهای مختلف کمک کنند.
استقامت (0-100%) یک بینش جامع است که برای نشان دادن میزان عملکرد شما در مخزن طراحی شده است. هم انباشت خستگی عمومی و هم کاهش منابع را همراه با محدودیت‌های عملکرد منحصربه‌فرد مرتبط با فعالیت شدید پایدار بالای آستانه بی‌هوازی شما در نظر می‌گیرد.
دوی سرعت، صعود و حملات اغلب به انرژی بیشتری از بدن شما نیاز دارند که به صورت هوازی تولید کند. در این شرایط، مسیرهای انرژی بی‌هوازی شما برای برآوردن نیاز انرژی اضافی کار می‌کنند، اما محدودیتی برای میزان کار بی‌هوازی وجود دارد که می‌توانید قبل از اینکه به دلیل لاکتات انباشته شده کاهش دهید، انجام دهید. آهسته کردن سرعت به بدن شما فرصتی می دهد که به عقب بیفتد، تمیز کند و ظرفیت شما را برای عملکرد با شدت بالا بازیابی کند.
استقامت بالقوه (0-100%) به طور انحصاری بر اثرات انباشت خستگی عمومی و کاهش منابع تمرکز دارد. این دیدگاه برای سنجش ظرفیت در دسترس شما برای کارهای با شدت متوسط و برای درک نیازهای بازیابی تصویر بزرگ مفید است. فعالیت‌هایی که منجر به کاهش قابل توجه استقامت بالقوه می‌شوند، احتمالاً برای دستیابی به بهبودی کامل به چند روز استراحت یا فعالیت سبک نیاز دارند.
هنگامی که با شدت متوسط در حال حرکت هستید و با اثرات طولانی مدت فعالیت شدید بدون چالش مواجه می شوید، استقامت و استقامت بالقوه شما یکسان خواهد بود. همسویی این دو دیدگاه به این معنی است که عملکرد شما در حال حاضر تنها توسط اثرات خستگی عمومی و کاهش منابع محدود شده است.
یک حمله یا یک بازه با شدت بالا را شروع کنید تا سرعت تخلیه استقامت شما سریعتر از نرخ بالقوه کاهش استقامت شما تسریع شود. به سطح ساده‌تر و پایداری از تلاش برگردید و بخشی از استقامت شما در نتیجه کار سخت‌تر و با شدت بالا کاهش می‌یابد، زیرا اثرات محدودکننده آن فشار سخت از بین می‌رود.
اگر از آخرین فعالیت خود به طور کامل بهبود نیافته اید، استقامت و استقامت بالقوه شما در شروع یک فعالیت جدید 100٪ نخواهد بود. بدن شما هنوز به زمان نیاز دارد تا خود را ترمیم کند و منابع تخلیه شده را دوباره پر کند.
زمان و فاصله تا خستگی
در طول یک فعالیت، تخمین‌های زمان و فاصله تا خستگی نشان می‌دهد که با سطح فعلی تلاش و استقامت باقیمانده چه چیزی می‌توانید به دست آورید. پیش‌بینی‌های اولیه بر اساس استقامت در دسترس شما در شروع فعالیت است و فرض می‌کنند که تلاشی متوسط برای به حداکثر رساندن عملکرد استقامتی ایده‌آل انجام می‌دهید. این تخمین ها به طور مداوم در طول فعالیت شما به روز می شوند تا وضعیت شما را منعکس کنند.
از Stamina بلادرنگ چه انتظاری داریم
استقامت در زمان واقعی بیشترین بینش را در فعالیت هایی ارائه می دهد که در آن شما واقعاً محدودیت های خود را افزایش می دهید. سواری های اوقات فراغت و دویدن با سرعت ریکاوری را می توان تقریباً به طور نامحدود انجام داد بدون اینکه کاهش استقامت به یک نگرانی جدی تبدیل شود، حداقل نه به همان روشی که باعث اجراهای هاردکورتر می شود.
با در نظر گرفتن این موضوع، وقتی خود را به نقطه ای می رسانید که استقامت شما شروع به پایین آمدن کند، چه انتظاری می توانید داشته باشید؟ همانطور که استقامت شما به صفر نزدیک می شود، احتمالاً متوجه خواهید شد که توانایی شما برای حفظ تلاش های سخت به طور قابل توجهی به خطر افتاده است. ممکن است در صعودها نتوانید حمله کنید یا سرعت خود را حفظ کنید. با این حال، احتمالاً همچنان از تلاش‌های با شدت متوسط کمی کمتر از آستانه لاکتات یا FTP خود راحت خواهید بود، مشروط بر اینکه هنوز استقامت بالقوه‌ای در دسترس داشته باشید.
هنگامی که استقامت بالقوه شما کاهش می یابد، احتمالاً حفظ تلاش با شدت متوسط یک چالش مهم است. این لزوماً به این معنا نیست که نمی‌توانید یک پا را جلوی پای دیگر بگذارید، بلکه انتظار دارید که تمرکز خود را بر روی تکمیل دوره آموزشی بیشتر از رسیدن به یک نتیجه عالی پیدا کنید.
اگر بینشی که از استقامت همزمان دریافت می‌کنید با تجربیات شما مطابقت نداشته باشد، چه؟ مثلاً خسته شده‌اید، اما دستگاهتان نشان می‌دهد که خوب هستید؟ مانند سایر تجزیه و تحلیل‌های عملکرد پیشرفته، قابلیت اطمینان و معنی‌دار بودن استقامت در زمان واقعی با میزان شناخت دستگاه شما بهبود می‌یابد.
حداقل اطلاعاتی که برای استقامت در زمان واقعی نیاز دارد حداکثر VO2 شماست. این امر مستلزم دویدن با ترکیبی از داده‌های سرعت و ضربان قلب یا دوچرخه‌سواری با داده‌های ضربان قلب و قدرت است. همچنین باید مطمئن شوید که حداکثر ضربان قلب شخصی شما به درستی در دستگاه شما تنظیم شده است. تنظیم حداکثر ضربان قلب اشتباه یک اثر آبشاری دارد که با به خطر انداختن حداکثر VO2، آستانه لاکتات/FTP و ارزیابی‌های شدت جریان، بر قابلیت اطمینان بازخورد استقامت در زمان واقعی تأثیر منفی می‌گذارد.
پیروی از یک استراتژی ایده‌آل سوخت‌رسانی می‌تواند به اطمینان از استقامت در زمان واقعی، به‌ویژه برای فعالیت‌های طولانی‌تر کمک کند. تصمیمات هوشمندانه تغذیه و هیدراتاسیون شما را در مسیر پتانسیل عملکرد خود نگه می دارد و از خستگی زودرس شما جلوگیری می کند.
ضبط تمام فعالیت های خود با دستگاه خود کلید نهایی برای گرفتن بهترین نتایج از استقامت در زمان واقعی است. نه تنها سطوح استقامت از یک فعالیت به فعالیت دیگر منتقل می‌شود، بلکه از پروفایل‌های شدت فعالیت، مدت‌ها، مسافت‌ها و انباشت بار تمرینی نیز برای افزایش شخصی‌سازی بازخورد استقامت در زمان واقعی شما فراتر از معیارهای اصلی تناسب اندام استفاده می‌شود. این داده‌ها برای مدل‌سازی مقاومت خستگی فردی و تحمل‌های شخصی برای تمرینات هوازی و بی‌هوازی استفاده می‌شود.
گارمین/نمایندگی گارمین/محصولات گارمین/فروشگاه گارمین/گارمین ایران/فنیکس 7/فنیکس 7 ایکس/گارمین در ایران/ویژگی های فنیکس 7/